کاهش فاکتورهای خطر
گرچه علت اصلی سرطان کولون و رکتوم مشخص نیست، اما فاکتورهای متعددی وجود دارد که احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند. با کاهش این عوامل خطر می توان تا حد زیادی از ابتلا به سرطان کولون و رکتوم جلوگیری کرد.
اضافه وزن یا چاقی
خطر ابتلا به سرطان کولون و رکتوم در افرادی که اضافه وزن شدید دارند به ویژه در مردان، بالاتر است.
بی تحرکی
افرادی که فعالیت فیزیکی زیادی ندارند با احتمال بیشتری به سرطان کولون و رکتوم مبتلا می شوند.
انواع خاصی از رژیم های غذایی
رژیم غذایی حاوی مقادیر زیاد گوشت قرمز و گوشت های فرآوری شده (سوسیس و کالباس) می تواند احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش دهد.
پختن گوشت در دماهای خیلی بالا (سرخ کردن، کباب کردن یا بریان کردن) موجب ایجاد برخی مواد شیمیایی در آن می شود که می تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.
رژیم های غذایی حاوی مقادیر بالای سبزیجات، میوه و غلات سبوس دار با کاهش خطر ابتلا به سرطان روده مرتبط هستند.
کشیدن سیگار و مصرف الکل
ابتلا به سرطان کولون و رکتوم و مرگ ناشی از آن در افرادی که به مدت طولانی سیگار کشیده اند نسبت به غیر سیگاری ها بیشتر است. همچنین مصرف زیاد الکل نیز با ابتلا به سرطان کولون و رکتوم مرتبط است.
آزمایشات غربالگری
غربالگری، فرآیند ردیابی سرطان یا مرحله قبل از سرطان در افرادی است که هیچ علامتی ندارند. غربالگری منظم سرطان کولون و رکتوم یکی از بهترین روش ها برای پیشگیری از بروز این سرطان است.
از اولین باری که سلول های غیر طبیعی شروع به ایجاد پولیپ می کنند، معمولا 10 تا 15 سال طول می کشد تا سرطان کولون و رکتوم گسترش یابد. با غربالگری منظم، بیشتر پولیپ ها می توانند قبل از اینکه به سرطان تبدیل شوند، پیدا و حذف شوند. همچنین غربالگری می تواند سرطان را در مراحل اولیه شناسایی کند که به مراتب قابل درمان تر است.
شروع غربالگری از سن 50 سالگی برای افرادی که در معرض خطر جدی سرطان کولون و رکتوم نیستند، توصیه می شود. افراد در معرض خطر مثل افراد با سابقه ژنتیکی سرطان کولون و رکتوم باید در سنین پایین تری شروع به انجام آزمایشات غربالگری کنند.
انواع تست های غربالگری
آزمایش خون در مدفوع (FOBT)/ تست ایمنوشیمیایی مدفوع (FIT)
این تست ها به بررسی وجود خون در نمونه مدفوع که می تواند نشانه ای از سرطان کولون و رکتوم باشد، می پردازند. این آزمایشات، ساده و سریع اند و اغلب هر سال انجام می شوند.
کولونوسکوپی
این آزمایش اغلب هر ده سال یکبار انجام می شود. در این روش یک لوله قابل انعطاف با دوربینی در انتها برای بررسی روده بزرگ استفاده می شود. اگر حین معاینه، پولیپ یا توده های مشکوک تشخیص داده شوند، می توانند همزمان با کولونوسکوپی، جراحی و برداشته شوند.
سیگموئیدسکوپی
سیگموئیدسکوپی شبیه کولونوسکوپی است ولی برای بررسی قسمت انتهایی روده بزرگ (سیگموئید) استفاده می شود. این آزمایش اغلب هر پنج سال یکبار انجام می شود.
کولونوسکوپی مجازی
این آزمایش نیز اغلب هر 5 سال یکبار انجام می شود. یک نوع سی تی اسکن است که تصاویر سه بعدی از داخل روده بزرگ ایجاد می کند. طی این روش، لوله کوچکی به داخل رکتوم وارد می شود و هوا را به آرامی وارد روده بزرگ می کند. سپس با استفاده از سی تی اسکن، تصویربرداری از روده انجام می شود.
منابع
http://www.cancer.org/cancer/colonandrectumcancer/detailedguide/colorectal-cancer-risk-factors
http://www.cancer.org/cancer/colonandrectumcancer/detailedguide/colorectal-cancer-prevention
